Κεφάλαιο Έκτο - ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΜΑΤΑ

Κεφάλαιο Έκτο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΜΑΤΑ

(2)

Ο ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ ΩΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Ο Ισλαμισμός, είναι η τελευταία των μονοθεϊστι­κών εξ αποκαλύψεων θρησκειών και είναι η θρησκεία της ολόκληρου Υφηλίου.

Τούτο το γνωρίζουμε εκ του περιεχομένου του Ιερού Βιβλίου μας του Κορανίου...Σε ένα εδάφιο του ο Αλλάχ λέει προς τον Προφήτη Μουχάμμεδ:

-"Σε αποστείλαμε σε όλη την ανθρωπότητα."¹ Ιδού το παράδειγμα:

Επειδή επωφελήθηκε από την επίτευξη της ειρήνης και συμφωνίας μη επιθέσεως για τα δέκα χρόνια, κατό­πιν του διετούς πολέμου από 628-630 μ.Χ., ο Μουχάμ­μεδ (Μωάμεθ) απόστειλε ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΗ-ΓΟΥΣ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΧΩΡΩΝ δια των επιτετραμμένων Του, κάλεσε αυτούς με τους λαούς τους στη Νέα θρησκεία (ΕΛ-ΙΣΛΑΜ).

Μεταξύ αυτών ήταν:

Ο Ηράκλειος της Βυζ. Αυτοκρατορίας, ο της Περ­σίας Χουσρέβ Περβήζ, ο Αυτοκράτορας της Αιθιοπίας Νετζάση Εσχαμέ και της Αιγύπτου Τζουρέ'ϊτζ.

Σύμφωνα με τις περιγραφές και εξηγήσεις της Ισλα­μικής Ιστορίας, Ο της Αιθιοπίας αυτοκράτορας Νετζάση, αποδέχθηκε το μήνυμα του Μουχάμμεδ και ασπάσθηκε τον Ισλαμισμό... Ο δε της Περσίας αρχηγός έσχισε το μήνυμα του Μουχάμμεδ και περιφρόνησε τον απεσταλ­μένο Του...Οι υπόλοιποι δύο, υπεδέχθηκαν τους απε­σταλμένους με ευγένεια και διάβασαν τα μηνύματα Του...Ο Ηράκλειος, θεώρησε καλώς να γίνει έρευνα επί του προκειμένου και στο τέλος του πρόσφερε διάφορα δώρα.

Ο Αιγύπτιος αρχηγός προτίμησε να συζητήσει με τον απεσταλμένο και είπε σε αυτόν πως δεν μπορεί να είναι προφήτης ο Μουχάμμεδ.

Ο απεσταλμένος όμως του απήντησε:

-Ότι είναι ο Ιησούς μετά τον Μωυσή, αυτό είναι και ο Μουχάμμεδ. Οι θρησκείες είναι συμπληρωματικές μεταξύ τους. Εμείς, δεν απαιτούμε την αλλαγή της θρη­σκείας σας, αφήνοντας την παλιά, αλλά θέλουμε τη συ­μπλήρωση αυτής...

* * *

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Κορανίου η προσέ­λευση του προφήτη του Μουχάμμεδ (Μωάμεθ), αναγγέ-λεται και στη Βίβλο και την Καινή Διαθήκη, και, ζητή-ται ο κόσμος να τον υποδεχτεί ως σωτήρα και προφήτη2.

Ο ΕΛΑΜΙΣΜΟΣ ΔΙΑΔΟΘΗΚΕ ΔΙΑ ΞΙΦΟΥ;

Μερικοί ξένοι (μη μουσουλμάνοι) ιστορικοί, ισχυρί­ζονται ότι ο Ισλαμισμός στον κόσμο διαδόθηκε βίαια δια της ξίφου ή με πολέμους. Αυτός ο ισχυρισμός είναι α­βάσιμος. Διότι:

Σύμφωνα με τη Σούρε: Μπάκαρα, εδάφιο: 256 του Ιερού Κορανίου, (που είναι το Σύνταγμα του Ισλαμι­σμού) γράφει:"Στη θρησκεία, δεν υπάρχει βία και εξα­ναγκασμός". Όσοι μουσουλμάνοι το γνώριζαν και το ε­φάρμοζαν αυτό, δεν έχουν εξαναγκάσει κανέναν για να ασπαστεί τον Ισλαμισμό.

Ο κάθε άνθρωπος και το κάθε έθνος που έχει α­σπασθεί τον Ισλαμισμό, έχει την πεποίθηση ότι αυτή η θρησκεία είναι πιο ωφέλιμη για την ανθρώπινη κοινω­νία.

Στον Ισλαμισμό υπάρχει το καθήκον της πληροφό­ρησης (ΤΕΒΟΥΟ) δηλαδή, η διατύπωση και διασαφήνιση της θρησκείας, ή κοινολόγηση. Έτσι, όταν εκτελείται αυ­τό το καθήκον της κοινολόγησης, αν εμποδισθούν, υπάρ­χει η άδεια του πολέμου. Αλλά κατά τη διάρκεια του πολέμου ή και μετά τον πόλεμο, στα μέρη που έχουν καταληφθεί, δεν επιτρέπεται να εξισλαμισθεί κανένας δια της βίας. Όσοι θελήσουν μόνοι τους να γίνουν μουσουλμάνοι, μπορούν. Όσοι όμως δεν θελήσουν, μπο­ρούν να παραμείνουν στη παλιά τους θρησκεία. Η ιστο­ρία είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα...

Αν επιτρεπόταν ο εξισλαμισμός των ανθρώπων δια της βίας ή δια της ξίφου, δεν θα συναντούσαμε σήμερα κανέναν μη μουσουλμάνο, στα μέρη που κυβέρνησαν επί αιώνες μουσουλμανικά έθνη.

ΠΟΙΟΙ ΟΡΟΙ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΟΝ ΑΣΠΑΣΜΟ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΥ

Κάθε άνθρωπος ο οποίος λέει προφορικώς ότι "ένας είναι ο θεός (Αλλάχ) και ο προφήτης Μουχάμμεδ είναι τελευταίος απεσταλμένος Αυτού" και επιβεβαιώνει τούτο με εσωτερική του πίστη, αυτοβούλως, αυτός θεωρείται Μουσουλμάνος. Με την πάροδο του χρόνου, εκτελεί τα διδάγματα, τις εκ του Κορανίου προβλεπόμενες προσευ­χές και έτσι, ενισχύει την πίστη του.

Εάν και δεν προβλέπεται θρησκευτικώς καμμία υ­ποχρεωτική τελετή -διότι η πίστη είναι κάτι που υφί­σταται μεταξύ θεού και ατόμου- εν τούτοις η πράξη αυτή δηλώνεται στις Μουφτειακές Αρχές και πολλές φο­ρές εκτελείται ενώπιον αυτών. Σε ανάγκες, εκδίδεται εξ αυτών πιστοποιητικό νόμιμο το οποίο χρησιμεύει για την απόδειξη της εκτελούμενης πράξεως.

* * *

Σύμφωνα με το άρθρο 18 της διακυρήξεως ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που έγινε δεκτή και κοινοποιήθηκε υπό των Ηνωμένων Εθνών την ΙΟην Δεκεμβρίου 1948, κάθε άνθρωπος όπως έχει ελευθερία σκέψεως, συνειδήσε­ως και θρησκείας, επίσης είναι ελεύθερος να αλλάξει την πίστη και τη θρησκεία του.

ΟΠΟΙΟΣ ΕΝΣΤΕΡΝΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟΥΡΚΟΣ;

Υπάρχει μια πρόταση που διαδίδεται μεταξύ των μη μουσουλμάνων η οποία αναφέρει ότι "Οποιος ασπά-ζετε τον Ισλαμισμό γίνεται, Τούρκος". Αυτή η πρόταση δεν έχει καμία επιστημονική και θρησκευτική βάση και αποτελεί ένα εμφανές ψεύδος. Διότι ο Ισλαμισμός δεν αποτελεί μια ιδεολογία εθνικισμού αλλά είναι ένα σύ­στημα πίστεως. Όποιος πιστεύει στην ενότητα και μονα­δικότητα του Αλλάχ (θεού) και αποδέχεται τον Μου­χάμμεδ (Μωάμεθ) ως προφήτη και Απεσταλμένου του θεού, θεωρείται Μουσουλμάνος, όποια και να είναι η εθνικότητα του στη οποία ανήκει. Με την πίστη του στο Ισλάμ, δεν χάνει την εθνικότητα του σε καμία περίπτω­ση. Π.χ.:

Ένας Γερμανός όταν ασπάζετε τον Ισλαμισμό, δεν εξαλείφεται η εθνικότητα του στην οποία ανήκει, αλλά παραμένει στην εθνικότητα στην οποία ανήκε. δηλ. σε «υτήν την περίπτωση παραμένει Γερμανός. Δε γίνεται ούτε Αραβας ούτε Τούρκος...

Επίσης ένας Έλληνας όταν ενστερνίζεται τον Ισλαμισμό δεν αποχωρεί από τον Ελληνισμό αλλά, πάλι παραμένει Έλληνας.

'Οπως έχουμε αναφέρει σε άλλο σημείο του βιβλίου (έργου) αυτού, ο Αλλάχ δημιούργησε τους ανθρώπους ως διάφορες φυλές και έθνη. Η Ισλαμική θρησκεία δέχεται την ύπαρξη των διαφόρων και ποικιλιών εθνών, γλωσ­σών και φυλών. Επίσης δε βλέπει με κακό μάτι κανέ­ναν εξαιτίας της γλώσσας και εθνικότητας του.

ΜΕΡΙΚΑ ΤΖΑΜΙΑ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜΙΚΑ ΜΟΡΦΩΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΣΤΗ ΔΥΣΗ

Υπάρχουν πολλά Τζαμιά και Ισλαμικά Κέντρα στη • Δύση. Αναφέρουμε -σαν δείγμα- εδώ μερικά απ' αυτά:

1. ΤΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΗ ΒΙΕΝΝΗ

Το Ισλαμικό Κέντρο στη Βιέννη είναι κτισμένο πλησίον του Ποταμού Δούναβη, σ'ένα εκλεκτό χώρο, μεσ'τους κήπους.

Αποτελείται από Τζαμί, βιβλιοθήκη, αίθουσα διαλέ­ξεων, μαγειρείο, δημοτικό σχολείο και διοίκηση.

Η διεύθυνση του είναι:

ISLAMIC CENTOE İN VIENNA Am Hubertusdamm 17, 1210 Wien Tel. 0222/301389, 306363

Το Ισλαμικό Κέντρο στη Βιέννη

2. ΤΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΗΝ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ

Το Ισλαμικό Κέντρο στη Ουάσινγκτον

Και το Ισλαμικό Κέντρο στην Ουάσινγκτον δεν είναι λι­γότερης αξίας απ' το Ισλαμικό Κέντρο της Βιέννης. Πε­ριέχει επί πλέον, μια ανώτατη ακαδημία Ισλαμικών Σπουδών.

Η διευθηνσή του είναι

THE ISLAMIC CENTER

2551 Massachusetts Avenue, N. W.

Washington, D. C.

3. ΤΟ ΕΛΑΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΓΓΗ ΓΡΓΓΕΡ ΤΟΛΕΔΟ

-Η.Π.Α.

Η διεύθυνση του είναι:

ISLAMIC CENTER OF GREATER TOLEDO

25877 Scheider Road

Perrysburg, Ohio 43551 U.S.A.

4, ΤΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΟ

Η διεύθυνση του είναι:

Islamic Center 8 München –

Freimann, Wallner Str. 1-3

5. ΤΟ ΙΣΛΑΜΚΟ ΚΕΝΤΡΟ 6. ΤΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΛΟΝΔΙ- ΣΤΗ ΝΕΛΣΟΝ ΑΓΓΛΙΑΣ ΝΟ

ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΑΝ ΤΟΙΣΛΑΜ

Υπάρχουν στα τελευταία χρόνια από τα διάφορα έθνη, πολλοί που διαλέγουν ως θρησκεία τον Ισλαμι­σμό...

Ας πάρουμε απ' αυτά μερικούς, σαν δείγμα, και να ακούσουμε τι λένε για το Ισλάμ...

ΕΝΑ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΕ3ΗΑ (ΑΥŞΕ) ΒRIDGETΗΟΝΕΥ (Αγγλίδα)

Μετάφραση από το "Islam Our Choise" (*)

(*) ΒΕGUM ΑΙSΗΑ ΒΑWΑΝΥ WΑΚF. Ρ.Ο.ΒΟΧ 4178 ΚΑΚΑCΗΙ - ΡΑΚΙSΤΑΝ

Ερώτηση: Πότε ενστερνιστήκατε το Ισλάμ, πόσων ε­τών είσασταν;

Απάντηση: πρίν από 3,5 χρόνια ο θεός (Αλλάχ) με φώτισε με το φως του Ισλάμ. Είμουνα 21 ετών.

Ερώτηση: Μπορείται να μας πείτε πως φθάσατε στο σημείο να ενστερνιστείται το Ισλάμ;

Απάντηση: Η οικογένεια στην οποία γεννήθηκα και στην οποία μεγάλωσα, δεν είχε διαφορά από μια συνηθησμένη αγγλική οικογένεια. Η μητέρα μου ήταν χρι­στιανή, αλλά δεν εφάρμοζε τις θρησκευτικές προσευχές και λειτουργίες. Και ο πατέρας μου δεν πίστευε σε κα­μιά θρησκεία. Κατά την παιδική μου ηλικία πήγα σε ένα θρησκευτικό σχολείο και έμαθα τα θέματα που δι­δάσκονται στην Αγγλική Εκκλησιαστική σχολή. Οι ομι­λίες και οι συναναστροφές μας δεν είχαν καμία σχέση με τη θρησκεία. Στην παιδική μου ηλικία δεν θυμάμε μια μέρα, μια στιγμή, που να άκουσα το όνομα του θεού.

Όταν παρακολουθούσα τα μαθήματα της Εκκλησια­στικής Σχολής, δεν είχα ικανοποιηθεί από μερικές βασι­κές ιδέες του χριστιανισμού και ιδιαίτερα από την Αγία Τριάδα. Μετά από αυτές ήταν και η άφεση αμαρτιών φτιάχνοντας το σημείο του σταυρού. Άκουσα διάφορες σηζητήσεις πάνω σε αυτές τις ιδέες. Αλλά όποτε θέλησα να τις μάθω πλήρως, μου απάντησαν μεροληπτικά. Αν και το σχολείο που πήγα ήταν Χριστιανικό, έφυγα από εκεί σαν μια άπιστη.

Αφοσιώθηκα στη φιλοσοφία και θέλησα να μάθω τα περί πίστης με κάθε λεπτομέρια. 'Οταν ήμουνα 15 ε­τών είχα διαβάσει ένα βιβλίο που είχε γραφεί για την Κινέζικη φιλοσοφία για το Τάο με τίτλο "Ταοteh Ching".

Επηρεάσθηκα από τις σκέψεις αυτού του βιβλίου. Αργότερα έμαθα μερικά πράγματα για τον Βουδισμό. Και αποφάσισα να αποκτήσω λεπτομερείς γνώσεις πάνω στα δύο "πιστεύω" αυτά. Επίσης αποφάσισα να μάθω τα κινέζικα και πήγα στην Κίνα. Αλλά ήταν εξαιρετικά δύσκολο για μια κοπέλα 15 ετών που δεν είχε οικονομικές δυνατότητες. 'Οταν ήμουνα 17 ετών πήγα στον Κα­ναδά για μια δουλειά δύο ετών: Εξασφάλισα τα επαρκεί χρήματα για τη συνέχιση των σπουδών μου. Ο σκοπός μου ήταν να πάρω απολυτήριο λυκείου για να μπω στο πανεπιστήμιο για την εκμάθηση της Κινέζικης γλώσσας.

Όταν ήμουνα στον Καναδά έμαθα την Ινδική φι­λοσοφία. Εν τω μεταξύ διάβασα και το ιερό βιβλίο των Ινδών. Υπήρχαν 3 πίστες που είχα μάθει όλες τις καλές πλευρές και ιδιότητες: Ταοισμός, Βουδισμός και Ινδουι­σμός. Αλλά καμία από αυτές δεν με ικανοποιούσε στη μνήμη και στις αισθήσεις μου. Στον απέραντο αυτό κό­σμο και στα ομαδικά βιώματα των ανθρώπων, δεν είχαν μια ισορροποία. Ο ιδρυτής της φιλοσοφίας του Τάο ή­ταν ένας μυστικηστής και μοναχός που είχε περιπλανη­θεί στην Άπω Ανατολή. Ο Βούδας, χάρην εξερεύνησης της αλήθειας είχε εγκαταλείψει την γυναίκα του και την οικογένεια του. Βασικά, τα βιβλία του Ινδού" είναι η­θικά, αλλά όλες οι ενωτικές ανθρωπιστικές ιδέες στην κοινωνία αποτελούνται από αβάσιμες φαντασιώσεις. Έ­τσι έχουν παραλήψει μερικά πράγματα όλες εκείνες.

Όλα αυτά τα θέματα με παραπλάνησαν και μου α­νακάτεψαν το μυαλό. Δεν πίστεψα σε καμία πίστη από αυτές. Μετά από όλα αυτά σε τι μπορούσα να πιστέψω; Ποιος ήταν ο σκοπός της ζωής; Ήταν άραγε η ζωή μόνο μια τύχη όπως λένε μερικοί; Οι εξελίξεις και οι ενο­χλήσεις μου αυξήθηκαν, δεν μπορούσα να κοιμηθώ τα βράδια.

Σε αυτή την περίπτωση, η επιτυχία μου στο λύκειο

και η εκμάθηση της κινέζικης γλώσσας για την φοίτηση στο πανεπιστήμιο, ήταν πια χωρίς καμία σημασία. Είχα εκπληρώσει την επιθυμία μου για την εκμάθηση της κι­νέζικης γλώσσας, αλλά εκείνο που έψαχνα, φαινόταν μια αλήθεια που ήταν αρκετά μακριά.

Όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο βρήκα την ευκαιρία να γνωρισθώ με μουσουλμάνους. Πιο μπροστά ούτε είχα διαβάσει ούτε είχα ακούσει κάτι για τον Ισλαμισμό. Στην πραγματικότητα ήμουνα και εγώ κατά του Ισλάμ σαν ένας δυτικός. Αλλά στο πανεπιστήμιο, οι μουσουλ­μάνοι φοιτητές μου εξήγησαν με τον πιο ήρεμο τρόπο και πάρα πολύ καθαρά τις βασικές αρχές τους. Μου α­πάντησαν σε όλες τις αντιρρήσεις. Μετά μου έδωσαν μερικά βιβλία για να τα διαβάσω. Όταν είχα καιρό α­νακάτεψα έτσι τα βιβλία που μου είχαν δώσει. Τα έβλε­πα σαν μια διασκέδαση και εμπαιγμό. Αλλά όταν διά­βασα μερικά σημεία από αυτά αντικειμενικά, άρχισαν να μειώνονται οι υποψίες μου γύρω από το Ισλάμ.

Αργότερα άρχισα να διαβάζω αυτά το βιβλία με με­γάλη προσοχή. Ο τρόπος παρουσίασης, η ζωντάνια των επεξηγήσεων και τα σχόλια με εξέπληξαν. Οι εξηγήσεις για την μετά θάνατον ζωή, οι απόψεις για τον Δη­μιουργό και τα δημιουργηθέντα με εξέπληξαν υπερβολι­κά, γιατί είχαν λογικές βάσεις. Μετά από ένα χρονικό διάστημα οι μουσουλμάνοι φοιτητές μου έδιναν σε Αγ­γλική μετάφραση το Κοράνιο. Δεν μπορώ να περιγράψω την επίδραση που μου είχε κάνει στην καρδιά μου το Κοράνιο. Πριν ακόμα τελειώσω την τρίτη σούρε (που έχει 114 το Κοράνιο) προσευχήθηκα στον Δημιουργό του Σύμπαντος.

Έγινα μουσουλμάνα με την θέληση του θεού και ήταν το πρώτο μου ναμάζι (μουσουλμανική προσευχή). Ύστερα από όλα αυτά που έμαθα μέσα σε τρεις μήνες αποδέχθηκα πλήρως το Ισλάμ. Δεν ήξερα και παραπάνω από τις βασικές έννοιες. Αλλά αργότερα συζήτησα με τους μουσουλμάνους φοιτητές μερικά θέματα με όλες τις λεπτομέρειες και τους ρώτησα μερικές ερωτήσεις.

Πάντα ερωτήθηκα για την αιτία αποδοχής μου του Ισλάμ. Ήταν δύσκολο να δώσω μια ικανοποιητική απά­ντηση διότι: Τα στοιχεία που αποτελούν το Ισλάμ είναι αλληλένδετα και αφήνουν μια βαθειά επηρροή πάνω στον άνθρωπο. Όπως όταν είναι χώρια ένα γεωμετρικό σχήμα από την ομάδα των γεωμετρικών σχημάτων, είναι δύσκολο να δωθεί εξήγηση. Δηλαδή το Ισλάμ είναι ένα σύνολο. Ίσως να είναι αυτή η αιτία της αποδοχής μου του Ισλαμισμού.

Ένας μουσουλμάνος στην πράξη αναφέρει το όνο­μα του Αλλάχ (θεού). Ο θεός τον εξετάζει και ο δού­λος του θέλει να ανέλθει στο υψηλότερο σημείο. Έτσι ο μουσουλμάνος μεταξύ επίγειας ζωής και απαιτήσεων της θρησκείας φτιάχνει μια γέφυρα και δημιουργεί μια βα­σική ισορροποία μεταξύ των.

Ο δυτικός κόσμος ζει σήμερα σε σκοτάδια. Δεν υ­πάρχει ίχνος ελπίδας ούτε ένας δρόμος που να δείχνει τη σωτηρία των ψυχών και των ιδίων τους. Ένας άν-

θρωπος που γνωρίζει την πραγματική κατάσταση των ευρωπαϊκών κοινωνιών μπορεί να διακρίνει τις πραγμα­τικότητες που είναι πίσω από παραπετάσματα και είναι εξελήξεις στον υλικό τομέα.

Ερώτηση: Ποια ήταν η αντίδραση των φίλων και της οικογένειας σας μετά από την αποδοχή του Ισλάμ;

Απάντηση: Η οικογένεια μου δεν έδωσε και τόση σημασία στην αποδοχή μου του Ισλάμ. Πρώτα το πήραν σαν χόμπι και μόνον, όπως θέλησα να μάθω κινέζικα. Στο εγγύς μέλλον νόμιζαν ότι θα ξεχασθεί αυτή μου η επιθυμία. Αλλά ο χρόνος, τους έδειξε ότι είχαν κάνει λάθος. Η πίστη μου άρχισε να αποδίδει καρπούς. Επήλ­θαν αλλαγές στο τρόπο σκέψεων και πράξεων. Αλλαξε η άποψη μου για τη ζωή. Έτσι άρχισαν να φανερώνουν ότι είχαν κάνει λάθος πάνω στο θέμα αυτό. Επειδή α­πέφευγα τα οινοπνευματώδη και το χοιρινό άρχισα να γίνομαι η αιτία των ανησιχιών τους που δεν τους άρεσε καθόλου ο εσώκλειστος χαρακτήρας μου.

Εν τω μεταξύ οι Αγγλοι φίλοι μου ήταν διαφορε­τικοί. Εκείνοι ήσαν άνθρωποι που ήταν έτοιμοι να δε­χθούν για συζήτηση πράγματα που είναι λογικά. Και ε­κείνοι βρήκαν λογικά τις θεωρίες της ζωής του Ισλάμ και έτσι τις αποδέχθηκαν.

Μια φορά θυμάμαι ότι συζητήσαμε τον θεσμό της πολυγαμίας του Ισλάμ. Εγώ τους έκανα σύγκριση μεταξύ της πολυγαμίας του Ισλάμ και των αρχών που θέτουν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό: Όλοι οι φίλοι μου σύμφωνησαν ότι ο καλύτερος τρόπος ήταν αυτός του Ισλάμ για το θέμα του γάμου.

Ερώτηση: Μήπως αντιμετωπίσατε καμία δυσκολία μετά την αποδοχή του Ισλάμ;

Απάντηση: Οι άνθρωποι με φτωχή σκέψη γενικά είναι με φανατισμό κατά του Ισλάμ και αντιμετωπίζουν με ειρωνεία το Ισλάμ. Αν και δεν ειρωνεύονται τους μουσουλμάνους μπροστά στα μάτια τους, από πίσω τους κοροϊδεύουν. Από την άλλη πλευρά δεν τους έχουν το ίδιο με τους άπιστους και άθεους. Τους σέβονται, γιατί έχουν ελευθερία σκέψεων. Αλλά και πάλι ενοχλούνται από τους μουσουλμάνους. Εν τούτοις δεν αντιμετώπισα μεγάλες δυσκολίες. Η αιτία ήταν το ότι ήμουνα φοιτή­τρια στο πανεπιστήμιο και γνώριζα διάφορους ανθρώ­πους και διάφορες θρησκείες.

Ερώτηση: Πιστεύεται ότι σήμερα το Ισλάμ μπορεί να επηρεάσει τον σημερινό πολιτισμό; Αν αυτό το σκέ-πτεσται με πιο τρόπο μπορεί να συμβεί;

Απάντηση: Ο δυτικός κόσμος ζει σήμερα σε σκο­τάδια. Δεν υπάρχει ίχνος ελπίδας ούτε ένας δρόμος που να δείχνει την σωτηρία των ψυχών και των ιδίων τους. Ένας άνθρωπος που γνωρίζει την πραγματική κατάστση των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων μπορεί να διακρίνει τις πραγματικότητες που είναι πίσω από παραπέτασμα και είναι εξελίξεις στον υλικό τομέα. Σήμερα η ανθρωπό­τητα ψάχνει τρόπους σωτηρίας από τις δυσκολίες, αλλά δεν βρίσκουν την σωτηρία. Και όμως στην ουσία υπάρ-

χει μόνον ένας δρόμος που μπορεί να τους σώσει από τις καταστροφές και τις ζημίες που τους σπρώχνουν στη κόλαση: Το Ισλάμ. Σήμερα το Ισλάμ προσφέρει στον δυ­τικό κόσμο την αρμονία των αναγκών της ψυχής και του σώματος με μεγάλη ελκυστικότητα.

Το Ισλάμ μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην πραγματική σωτήρια δείχνοντας συγχρόνως και τον δρό­μο του σύγχρονου πολιτισμού. Μπορεί να δείξει τον πραγματικό σκοπό της ζωής στον άνθρωπο του δυτικού κόσμου και να τους πείσει ότι πρέπει να προσπαθήσουν για να κερδίσουν την αγάπη του θεού. Ταυτόχρονα αυ­τό θα συμβάλλει στην επιτυχία του ανθρώπου του δυτι­κού κόσμου. Ο θεός ας βοηθήσει να έχουμε επιτυχίες στη σημερινή ζωή και στη μετέπειτα ζωή.

Ερώτηση: Ποιες είναι οι ειδικές δυσκολίες που α­ντιμετωπίζουν οι Αγγλοι μουσουλμάνοι;

Απάντηση: Στη περίπτωση που όλα τα μέλη της οικογένειας είναι μουσουλμάνοι, εξακολουθούν να εφαρ­μόζουν όλες τις εντολές του Ισλάμ και ζούνε μια αρμο­νική κοινωνική ζωή. Αν όμως ένας ανύπαντρος άντρας ή μια δεσποινίδα ή από ένα παντρεμένο ζευγάρι αποδε­χθεί τον Ισλαμισμό ο ένας από τους δύο, τότε είναι πι­θανόν να αντιμετωπίσει μερικές δυσκολίες. Εκείνοι, συ­νέπεια της μη ύπαρξης συνεννοήσεως με τη πίστη τους και της Αγγλικής κοινωνίας και ατμόσφαιρας, είναι συ­νέχεια σε δυσκολίες. Επειδή δεν ζούνε σε μια μουσουλ­μανική κοινωνία, αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο θέμα της νηστείας και της προσευχής. Από αυτή την άποψη οι μουσουλμανικές οικογένειες μπορούν να φέρουν εις πέ­ρας την αποστολήν τους.

Συγχρόνως υπάρχει ανάγκη ιεροκυρήκων (χοτζάδων) που να γνωρίζουν καλά το Κοράνιο ούτως ώστε να μπορούν να βοηθήσουν τους καινούργιους μουσουλμάνους ως επίσης να γνωρίζουν και την Ισλαμική κουλτούρα. Πολλοί μουσουλμάνοι θέλουν να καταλάβουν το Κοράνιο κατάλληλα, αλλά δεν έχουν τα μέσα. Με μεγάλη μου λύπη τούτο μπορώ να πω ότι: Το Ισλαμικό Κέντρο Κουλτούρας στο Λονδίνο δεν κάνει καμία προσπάθεια προς την κατεύθυνση αυτή. Οι προσπάθειες πέφτουν στους φοιτητές που όμως λόγω των μαθημάτων τους δεν μπορούν να βοηθήσουν.

Πρέπει να αναφέρουμε επίσης την αγάπη των νέων προς την ψεύτικη έλξη του δυτικού πολιτισμού. Οι νέοι πείθονται με εκτυφλωτικό τρόπο και αντιλαμβάνονται την υποκριτικότητα. Αν συγκρίνουμε τον Ισλαμικό τρόπο ζωής με την κοινωνική ζωή της δύσης βλέπουμε ότι η η­θική ζωή του Ισλάμ υπερέχει. Πόσο καλά θα ήταν αν μπορούσε να εφαρμοστεί το πραγματικό πρόσωπο του Ισλάμ στην κοινωνική ζωή. Ο Αλλάχ ας μας φωτίσει να γίνουμε από τους δούλους Του που εφαρμόζουν πιστά τις εντολές του Ισλαμισμού.

ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΑΝ ΤΟ ΙΣΛΑΜ

1-Β.Σ.

Είχα αμφιβολίες για τη θρησκεία μου

Το Ισλάμ, στην ουσία είναι μια εύκολη θρησκεία, αλλά θέλει τον άνθρωπο ολόκληρο, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε δευτερόλεπτο. Όλες οι πράξεις του ανθρώπου στη ζωή του πρέπει να στηρίζονται στις εντολές του Κο­ρανίου.

Ήμουνα προτεστάντης και είχα βαπτιστεί. Στα 11 μου χρόνια όταν έπαιρνα θρησκευτικά μαθήματα σκε-φτώμουνα πολύ. Όσο σκεφτόμουνα τόσο είχα αμφιβολίες για τη θρησκεία μου. Στα θρησκευτικά είχα πολλές φο­ρές συζητήσεις με τον δάσκαλο μου, για αυτό το λόγο δεν μπορούσε να μου δώσει αρκετές και πειστικές απα­ντήσεις. Το πρώτο πράγμα που δεν μπορούσα να κατα­λάβω ήταν: Στον Χριστιανισμό ο άνθρωπος γεννιέται α­μαρτωλός. Δηλαδή ένα βρέφος που είναι αγνό, αθώο, αναμάρτητο και που έχει ανάγκη τη βοήθεια των άλλων, στον Χριστιανισμό γεννιέται αμαρτωλό. Αυτό δε μου το δεχόταν το μυαλό μου.

Ένα δεύτερο πράγμα που του ήμουνα αντίθετος ή­ταν η Αγία Τριάδα. Δηλαδή έκαναν τον θεό τρία: "Πα­τέρας, Γιος και Αγιο Πνεύμα". Και σ'αυτό δεν πίστευα πολύ. Ο Ιησούς, για μένα δεν ήταν ο θεός, γιος του θεού, αλλά ένας άνθρωπος με υπερφυσικές ικανότητες. "

Έζησα δύο παγκόσμιους πολέμους και γνωρίστηκα με πολλούς ανθρώπους. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι σαν να ήταν κακοί κατά την δική μου άποψη.

Έψαξα, έψαξα... Μελέτησα τον Καθολικισμό.

Η υπερβολική μεγαλοποιήση ενός ανθρώπου σε βαθμό προσκύνησης στον Καθολισμό π.χ. τον Πάπα, με έκανε να μη συμφωνήσω.

Πέρασαν πολλά χρόνια και ο θεός θέλησε να γνω­ριστώ με μουσουλμάνους. Αυτοί οι θρήσκοι μουσουλμά­νοι μου εξήγησαν τον Ισλαμισμό. Ο Ισλαμισμός στην ουσία είναι μια εύκολη θρησκεία, αλλά θέλει τον άν­θρωπο ολόκληρο, κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε δευτε­ρόλεπτο. Όλες οι πράξεις του ανθρώπου πρέπει να είναι σύμφωνα με τις εντολές του Κορανίου³.

2-ΑΒDULΑΗ ΕS-SΑΜΙΤ RUΒΕΝΗΕΙΜ

Η Απαγόρευση των Οινοπνευματωδών Ήταν Αρκετή Για Να Γίνω Μουσουλμάνος.

Όταν ήμουνα στο Δημοτικό σχολείο, στο βιβλίο, υ­πήρχε ένα διήγημα με τίτλο " Το μικρό ποτήρι της μη­τέρας του θεού" στο οποίο είχε σκαλώσει το μυαλό μου. Είχα σκεφτεί με το παιδικό μου μυαλό: Πως μπορούσε να υπάρχει μητέρα του θεού αφού τα πάντα ο θεός έ­πλασε; Τότε σκέφτηκα ότι θα υπήρχε γενειά (σόϊ) του θεού, αλλά αυτό ερχόταν σε αντίθεση με αυτά που είχαμέ μάθει. Ο παπάς όμως μας είχε διδάξει ότι ο θε­ός είναι τρία πράγματα, θύμωσα και μουντζούρωσα τον τίτλο, αλλά σήμερα κατάλαβα ότι, όταν ήμουνα μικρός ακόμα από τον θεό (Αλλάχ) είχα φωτιστεί για να κάνω αυτό που έπρεπε σύμφωνα με την πραγματική θρησκεία, το Ισλάμ.

Ο ύψιστος θεός - αυτό για να το διευκρηνίσω -λέγει τα εξής: "Τότε εσύ (Μωάμεθ) σαν μονοθεϊστής στρέψε το πρόσωπο σου στη θρησκεία, στρέψε στη δη­μιουργία του θεού που έπλασε τους ανθρώπους. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει αντάλλαγμα για την δημιουργία του θεού. Αυτή η θρησκεία στέκεται ολοόρθια. Αλλά αυτό, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν το γνωρίζουν". Ο προφή­της μας Μωάμεθ αυτό το εδάφιο του Κορανίου διευκρι­νίζει με τα παρακάτω: "Κάθε παιδί γεννιέται μουσουλ­μάνος, αλλά οι γονείς του τον κάνουν ή Εβραίο ή Χρι­στιανό ή και οπαδό μιας άλλης θρησκείας". Τότε μας έ­λεγαν ότι το χριστουγεννιάτικο δέντρο το φέρνει ο Αγ. Βασίλης στο μπαλκόνι και οι άγγελοι το στολίζουν. Ό­ταν όμως είδα με το φίλο μου ότι το δέντρο το φέρνει ο μπαμπάς και η μαμά και να το στολίζουν, απογοη­τευθήκαμε. Όταν είδα ότι αυτά που μας έλεγαν ήταν ψέμματα, μου ήταν πια δύσκολο να πιστεύω στον Χρι­στό, στον Πατέρα του και στους αγγέλους των χριστου-γέννων γέμισα υποψίες. Απ' έξω ήμουνα χριστιανός αλ­λά πια δεν πίστευα σε τίποτα. Έτσι μεγάλωσα και ό­ταν ρωτούσα τον εαυτό μου γιατί δεν είμαι χριστιανός έβρισκα την απάντηση: Οι χριστιανοί, τους αγγέλους, τον θεό και τον Χριστό τα παρουσιάζουν λανθασμένα Ιδιαίτερα ανθρωποποιούσαν τους αγγέλους. Μετά μας δίδασκαν ότι ο θεός κάθεται ψηλά στον ουρανό σαν έ­νας ηλικιωμένος άνδρας με γένια. Αλλά αν το ψάχναμε θα τον βρίσκαμε στο σύμπαν; Αυτό δεν το σκεφτόντου-σαν.

Τότε δεν είχα χαμπάρι από το Ισλάμ. Μόνο στο μάθημα της Ιστορίας είχα ακούσει μερικά πράγματα. Και η μαμά μου, μου έλεγε μερικά πράγματα. Γιατί ε­κείνη μετά το Β' παγκόσμιο πόλεμο είχε εργαστεί ως δασκάλα στο Καμπούλ του Αφγανιστάν, στο εκεί γερμα­νικό σχολείο.

Μια μέρα είδα φωτογραφίες από την Ισπανία. Σε αυτή τη φωτογραφία όταν είδα σπίτια ισλαμικού χαρα­κτήρα μου άρεσαν πάρα πολύ. Είπα στον εαυτό μου: Ο πολιτισμός των ανθρώπων που έκτισαν αυτά τα σπίτια θα πρέπει να είναι αρκετά προχωρημένος. Στην Ευρώπη όταν υπήρχαν κτίσματα χονδροειδή, στην Ισπανία υπήρ­χαν κτίσματα αρχιτεκτονικά.

Οι σχέσεις μου πια με τη θρησκεία μου ήτανε ψυ­χρές και η μητέρα μου ήτανε ενάντια στην εκκλησία. Έτσι μέχρι τα 14 μου χρόνια δεν είχα και πολύ δου­λειά στην εκκλησία και έτσι δεν συμμετείχα στα εγγέ-νειά της.

Η πρώτη αλλαγή του εσωτερικού μου κόσμου πραγματοποιήθηκε στα 15 μου χρόνια όταν πήρα ένα |$ιβλίο (Υ炙) που η φιλοσοφία του, με ώθησε στο υπε-ραισθησιακό κόσμο των δυνάμεων. Όταν είδα εκεί για

την τηλεπάθεια, μεταφορά των σκέψεων, υπνοτισμό και την μαγεία είπα στον εαυτό μου:

Υπάρχουν δυνάμεις που δεν τις βλέπουμε, π.χ. τα ραδιομαγνητικά κύματα, αλλά τις πιστεύουμε.

Τότε θα υπάρχει και η αιτία για την δημιουργία του σύμπαντος, θα υπάρχει η αιτία του κάθε συμβάντος, ακριβώς όπως το ραδιοφωνικά κύματα. Σύμφωνα με τους αιτιολογικούς νόμους, τίποτα δεν έχει αυτοδημιουρ-γηθεί και τίποτα δεν έχει γίνει τυχαία, αλλά έχει δη­μιουργηθεί. Έτσι το σύμπαν, η γη, οι άνθρωποι και το κάθε τι δεν έχει δημιουργηθεί τυχαία αλλά έχει δη­μιουργηθεί από ένα άλλο Ον. Αυτό το Ον θα πρέπει να γνωρίζει και να δημιουργεί τα πάντα και θα πρέπει να είναι ανώτερο όλων των άλλων, γιατί εκείνο, έχει βάλει το σύμπαν, τη γη και τους ανθρώπους σε μια αρμονία που δεν διαταράσσεται. Αλλά εμείς αυτό το Ον δεν το αισθανόμαστε σαν τα ραδιοφωνικά κύματα. Γιατί Εκείνο είναι διαφορετικό από μας και το κάθε δημιούργημα. Μετά από αυτές τις σκέψεις είχα πια πιστέψει ότι υ­πάρχει ένα Ον που έχει φτιάξει τα πάντα, και το σεβό­μουνα πια. Είχα βάλει το πόδι μου ξανά στο κόσμο τις πίστεως.

Διάβαζα πολύ τα βιβλία του Κarl-Μax.

Μερικά από αυτά αναφερόντουσαν στην Ανατολή. πχ.« Μαύρο Βen Μemsis». Διαβάζοντας αυτά τα βιβλία είχα γνωρίσει λίγο την Ανατολή και το Ισλάμ.

Είχε τραβηχθεί και το ενδιαφέρον μου. Διάβασα ένα βιβλίο που έγραφε την Ισλαμική τέχνη. Μετά πήρα βι­βλία που έγραφαν διηγήματα της Ανατολής και τα διά­βαζα.

Αυτά τα βιβλία δεν ήταν μόνο διηγήματα αλλά έ­γραφαν από την Ισλαμική ιστορία, από τον θεό και από το Κοράνιο. Μου άρεσαν πολύ τα εδάφια που υ­πήρχαν από το Κοράνιο. Για αυτό θέλησα να γνωρίσω από πιο κοντά το Ισλάμ και το ενδιαφέρον μου αυξήθη­κε.

Το 1970 είχαμε πάει με τον πατέρα μου στην Τυνη­σία.

Για πρώτη φορά έβαζα το πόδι μου σε τζαμί (τέμε­νος) εκεί. Για να καταλάβω τα καλά γράμματα που υ­πήρχαν μέσα έπρεπε να γνωρίζω την αραβική γλώσσα. Ήθελα να καταλάβω και τα εδάφια που είχα διαβάσει πιο μπροστά στα βιβλία των παραμυθιών και διηγημά­των. Για αυτό πήρα το Κοράνιο σε μετάφραση. Διαβά­ζοντας κατάλαβα ότι το Ον που δεν πίστευα πρώτα και μετά με την φιλοσοφία του Υoga που είχα ανακαλήψει, έπερνε μεγάλο μέρος σε αυτό το βιβλίο. Στο δρόμο που έψαχνα χωρίς να το καταλάβω, έπερναν μέρος όλοι οι κανόνες που θα με καθοδηγούσαν καθημερινά. Αυτή η τάξη δεν υπήρχε ούτε στον χριστιανισμό ούτε στην απι­στία.

Όταν ήμουνα 19 χρονών, διαγράφθηκα από την εκ­κλησία οριστικά, άρχισα να επαινώ τον Ισλαμισμό ένα­ντι του χριστιανισμού και άρχισα να τον συνιστώ. Ίσως

τότε να γινόμουνα μουσουλμάνος, αν υπήρχε κάποιος μουσουλμάνος να με παρακαλέσει, να μου γίνει παρά­δειγμα. Αλλά ο θεός είναι μεγάλος. Φυσικά και γνωρί­ζει τα πάντα καλύτερα. Για να καταλάβω καλύτερα το Κοράνιο δεν μου έφθανε η μετάφραση του. Για να μά­θω την αραβική πήρα βιβλία και άρχισα να μαθαίνω α­ραβικά. Ήθελα να μάθω πλήρως την σημασία του Κο­ρανίου και δεν πιστεύω και πολύ τις μεταφράσεις.

Όταν αποφοίτησα από το λύκειο άρχισα να σπουδά­ζω νομικά και ανατολικές επιστήμες. Οι ανατολικές επι­στήμες επειδή με τραβούσαν περισσότερο, παράτησα τα νομικά και μελετούσα μόνο ανατολικές επιστήμες. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου οι φοιτητές του πανεπι­στημίου είχαν οργανωθεί και ο καθένας τραβούσε ξεχω­ριστό δικό του δρόμο.

Και εγώ άρχισα να ψάχνω στις ομάδες αυτές τη ζωή που ήθελα. Πρώτα συμμετείχα στο ρεύμα του "Ηare-Κrisa". Οι οπαδοί του "πιστεύω" αυτού πίστευαν σε 3 φωτογραφίες και πίστευαν ότι ήσαν θεοί. Μετά από μερικές βδομάδες αποχώρησα. Γιατί, δεν είχα φύγει από την εκκλησία για να μη προσκηνώ εικόνες και α­γάλματα;

Ξανασυμμετείχα σε μια άλλη ομάδα. Αυτοί ήταν ε­νάντια στην εκκλησία αλλά το να πίνουν μπύρα ήταν το βασικότερο. Για να προσαρμοστώ και να δοκιμάσω το δρόμο τους είχα αρχίσει και γω να πίνω. Αλλά κορόι­δευαν με τη θρησκεία και δεν γνώριζαν τους άλλους. Με λίγα λόγια ζούσαν άπιστα. Στις συγκεντρώσεις τους, με την οινοποσία νάρκω­ναν -το διαμάντι που θα λέγαμε- το μυαλό και φθάνα-νε στο σημείο να μη μπορούν να σκέφτονται και ακόμα να μη μπορούν να βρουν και τον δρόμο των σπιτιών τους.

Παίρνανε μια απεχθή μορφή αυτοί οι νέοι. Στους δρόμους πήραζαν τους περαστικούς και μάλωναν.

Και την ημέρα περνούσαν ξαπλώνοντας.

'Οταν είδα αυτά τα κακά της μπύρας κατάλαβα πό­σο έβλαπτε τον άνθρωπο. Στο εξής δεν ήθελα να πάρω στο χέρι μου ούτε μπύρα ούτε άλλο οινοπνευματώδες ποτό. Τέτοιου είδους ρεύματα δεν ήταν από αυτά που ήθελα εγώ στη ζωή μου. Αποχώρησα και από αυτή την ομάδα αλλά έπρεπε και κάπου να ανήκω. Όταν έμενα μόνος στη μεγαλούπολη με επηρέαζαν άλλοι άνθρωποι. Στην ουσία ήτανε πια καιρός για να διαλέξω το Ισλάμ. Γιατί στο Ισλάμ η οινοποσία απαγορεύεται. Αυτή η α­παγόρευση της οινοποσίας μου ήτανε αρκετή για να διαλέξω το Ισλάμ.

Γιατί είχα δει τα κακά αποτελέσματα της μπύρας. Αλλά πού ήταν, οι μουσουλμάνοι, πού μπορούσα να βρω εκείνη την κοινωνία, ποιος θα με δίδασκε τον μου-σουλμανισμό, πώς γινόταν κανείς μουσουλμάνος;

Στη ΤιΛϊηδεη που σπούδαζα, Τούρκοι εργάτες άκου­σα ότι είχαν μετατρέψει ένα δωμάτιο σε τζαμί. Έψαξα και στο τέλος το βρήκα. Γνωρίστηκα με τους Τούρκους εκεί. Επειδή ενδιαφερόμουνα, χάρηκαν πάρα πολύ. Αλ-

λά δεν μιλούσαν τα Γερμανικά καλά. Και εγώ Τουρκικά δεν ήξερα. Για αυτό δεν μπορούσαν και πολύ να με βοηθήσουν. Δεν ήσαν άνθρωποι με θρησκευτικές γνώσεις. Αβοήθητος είχα μείνει στη μέση. Από αυτό που είχα καταλάβει και που είχα διαβάσει το Ισλάμ ήτανε ο τρόπος ζωής και ο δρόμος μου. Είναι μια λογική θρη­σκεία. Έγινα μουσουλμάνος, με τους τούρκους που είχα γνωρισθεί, στο τζαμί. Είχα πολλά ερωτήματα, δεν μπο­ρούσα όμως να βρω άνθρωπο για να μου απαντήσει. Μετά είπα να ρωτήσω τον καθηγητή των ανατολικών ε­πιστημών. Είχα ελπίδες επειδή ήταν των ανατολικών ε­πιστημών. Ύστερα από μερικές μέρες ρώτησα τον καθη­γητή για το ναμάζι. Πριν μου απαντήσει ήρθε ένας νέος κοντά μου και είπε ότι άκουσε την ερώτηση μου. Μετά με ρώτησε σε ποια θρησκεία ανήκω και εγώ «είμαι μου­σουλμάνος αλλά δεν έχω και πολλές γνώσεις, έχω πολ­λές ερωτήσεις, θέλω βοήθεια», του είπα. Μου είπε ότι, έχει γίνει εδώ και μερικά χρόνια Γερμανός μουσουλμά­νος. Ονομαζότανε Ηωβη Βανεπ Ο δάσκαλος των θρη­σκευτικών μου είχε γίνει. Μαζί μου σπούδαζε και μου έμαθε τις εντολές του Ισλάμ όπως και μου διευρήνιζε πολλά θέματα. Έτσι με το τρόπο του αυτό, μου έγινε αιτία να ζήσω πλήρως το Ισλάμ⁴.

Ο ΓΑΛΛΟΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ

ROGER GARAUDY

Στο Ισλάμ βρήκα τις απαντήσεις των

ερωτήσεων μου

Σαν το Σελμάνι Φάρισί, που ύστερα από πολλούς ε­λιγμούς, είχε φτάσει στο επίπεδο των θαρραλέων και μεγάλων ανθρώπων της ιστορίας, Ο Κο§εΓ Οβχοαάγ που ασπάσθηκε τον Ισλαμισμό, στις 8-9 Δεκέμβρη του 1984 συμμετείχε στην ενωτική διάσκεψη στο Αμβούργο. Εκεί­νος σ' αυτή τη διάσκεψη εξήγησε για μια ακόμα φορά την αιτία της αποδοχής του Ισλαμισμού. Τα παρακάτω έχουν παρθεί από το περιοδικό (Εl fecr ΜΟRGEENDAΜ ΜΕRUΝG σελίδα 13). Στη ζωή μου υ­πάρχουν μεγάλες αντιφάσεις. Πρώτα ήμουνα Αβραμι-στής, αλλά είχα και επαναστατικές σκέψεις. Η οικογέ­νεια μου αν και ήταν άπιστη, ήτανε συντηρητική. Στα 20 μου αποφάσισα να γίνω και χριστιανός και κουμ-μουνιστής.

Το 1933 ο παγκόσμιος καπιταλισμός μπαίνει σε κρί­ση και ο Χίτλερ αναλαμβάνει την εξουσία. Εμείς οι νέ­οι Γάλλοι αισθανόμαστε ότι είχε έρθει το τέλος μας. Η αξία της ζωής μας είχε χαθεί. Για να δώσω ξανά σ' αυτή σημασία έγινα χριστιανός. Αλλά αυτή η θρησκεία επειδή δεχόταν σαν βασική αρχή τον διαχωρισμό της θρησκείας και κράτους, δεν μπόρεσε να μου απαντήσει σε πάρα πολλές ερωτήσεις. Για αυτό μπήκα στο κ.κ. Γαλλίας. Αυτό το κόμμα εργαζόταν με όλη του τη δύ-

ναμη ενάντια στην αναρχία που έφερνε ο Χίτλερ και στον καπιταλισμό. Εγώ σ' αυτή τη στιγμή ήμουνα και Χριστιανός και κοκμμουνιστής. Ο μαρξισμός δεν μπορεί να αποτελεί παγκόσμια άποψη (σκέψη), αλλά αντίθετα εκείνος είναι η τέχνη κατανόησης των κοινωνικών αντι­θέσεων. Για αυτό, για μένα δεν υπάρχει διαφορά μετα­ξύ Χριστιανισμού και κομμουνισμού.

Η σχέση μου με το Ισλάμ, φθάνει αρκετά παλιά, ως το 1942.

Εξ' αιτίας της συμμετοχής μου στην αντιστασιακή οργάνωση κατά του Χίτλερ, είχα εξορισθεί για τη Σα-χάρα της Αφρικής.

Εκεί οργάνωσα μια στάση που δεν ήταν κρυφή. Διέταξε ο διοικητής του στρατοπέδου να τουφεκιστώ. Οι μουσουλμάνοι υπεύθυνοι εκεί, δεν εξετέλεσαν τη διατα­γή. Έμαθα εκ των υστέρων ότι δεν ήταν τίμιο πράγμα να σκοτώνει ένας μουσουλμάνος έναν άοπλο. Χρωστάω τη ζωή μου σ' αυτήν την ηθική αρχή. Όταν απελευθε­ρώθηκα, για ένα χρονικό διάστημα τριγύριζα στη Τυνη­σία και Αλγερία. Επειδή έκανα αντιγαλλική προπαγάν­δα, με εξόρισαν και έχασα τα ίχνη μου στη Γαλλία.

Αργότερα έγινα ένας από τους ηγέτες του Κομμουνιστικού Κόμματος. Σαν εκπρόσωπος του Χριστιανομαρξιστικού διαλόγου πρότεινα στους φίλους μου να αφή­σουν τον μονομερή δυτικισμό και να έχουν σχέσεις με άλλες κουλτούρες. Η δύση δεν έπρεπε να βλέπει τον ε­αυτό της σαν μυστικοσύμβουλο. Ο Ισλαμικός πολιτισμός με είχε μαγέψει. Πριν από 5 χρόνια εξέδωσα το βιβλίο:Ίσλάμ. Μια πρόκληση στους Ζώντες"

Σ'αυτό, τη παρακμή της Δύσης, και το μοντέλο του Ισλάμ, που δεν έχει σχέση ούτε με το Αμερικάνικο Καπιταλισμό ούτε με το Σοβιετικό Σοσιαλισμό, περιέ­γραψα. Κατά τη συγγραφή του βιβλίου αυτού, γνώρισα από πιο κοντά την Ισλαμική Σκέψη. Τέλος πρίν από 3 χρόνια μπήκα πνευματικά και συναισθηματικά στην ευ­ρύτερη των θρησκειών, στο Ισλάμ.

"Ο ίησούς-Προφήτης του Ισλάμ". Όταν έκανα μια ομιλία, πάνω σε αυτό το θέμα οι ακροατές τα 'χασαν. Εκείνοι νόμιζαν ότι το Κοράνιο ήταν πολεμική κατά των Χριστιανών. Από τότε προσπαθώ να δείξω ότι ο Χριστιανισμός και ο Μουσουλμανισμός, δεν είναι ξεχω­ριστές θρησκείες, αλλά αντίθετα ο Αδάμ και η Εύα και όλοι οι άλλοι προφήτες πίστευαν σε αυτή την ενιαία θρησκεία. Από όποια θρησκεία και αν είναι οι άνθρω­ποι μπορούν να βρουν απαντήσεις στις ερωτήσεις τους, στο Ισλάμ. Εγώ αυτό το δρόμο ακολούθησα και με αυτή τη σκέψη έγινα Μουσουλμάνος. Όταν ήμουν Χριστιανός, οι άνθρωποι συνέχεια με ρωτούσαν αν ήμουνα Καθολι­κός ή Προτεστάντης. Σαν ιστορικός, ασχολήθηκα πάντα με αυτή τη διαφορά. Αλλά προσωπικά δεν μπόρεσα να ικανοποιηθώ. Αν κάποιος με ρωτήσει αν είμαι Σιήτης ή Σουνίτης η απάντηση μου θα είναι: «Εγώ είμαι Μου­σουλμάνος»⁵.

ΤΙ ΒΡΕΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΕΛΑΜΙΣΜΟ ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ;

Πολλοί Γάλλοι ενθουσιάζονται με τον Ισλαμισμό και ασπάζονται τη θρησκεία του Μωάμεθ. Όσο και αν φα­νεί περίεργο, υπολογίζεται ότι σήμερα 60.000 - 80.000 Γάλλοι έγιναν μωαμεθανοί.

Ένας από αυτούς είναι ο Υβ Λεζέρ, 35 ετών, ο ο­ποίος άλλαξε θρησκεία από το Μάιο του 1966. Πίστεψε ότι ο Μωάμεθ οργανώνει καλύτερα την κοινωνική και θρησκευτική πίστη.

Ο Υβ Λεζέρ, λέγεται σήμερα Αγωύμπ και περηφα­νεύεται διότι επί οκτώ έτη σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Πακιστάν. Έχει τη γνώμη ότι μόνο το Κοράνιο λέει όλη την αλήθεια και ότι τα κείμενα του είναι «θεία». Δικαιώνει την πολυγαμία, βρίσκει σωστό να φορούν οι γυναίκες βέλο αλλά βρίσκει ακόμη πιο σωστό τον αγώνα που κάνουν οι μουσουλμάνοι με τον «Ιερό πόλεμο» α­φού αντικειμενικός σκοπός τους είναι να αποκαταστή­σουν τη «θεία ειρήνη στον κόσμο».

Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΥ

Ας ακούσουμε λοιπόν το Γάλλο Υβ Λεζέρ, που προ­αναφέραμε και που σήμερα λέγεται Αγιούμπ:

- Το Ισλάμ ήλθε στη Γαλλία για να μείνει. Πρώτα - πρώτα γιατί έγινε μία πολυάριθμη κοινότητα. Όλοι οι Άραβες που βρίσκονται σήμερα στη Γαλλία διατηρούν την εθνική και τη θρησκευτική τους ταυτότητα και δεν πρόκειται να την αλλάξουν με κανέναν τρόπο. Είναι και θα παραμείνουν μουσουλμάνοι. Αλλά το σπουδαιό­τερο γεγονός είναι ότι υπάρχει σήμερα μια αφύπνιση του Ισλαμισμού στον κόσμο και κυρίως στην Γαλλία. Με την επικοινωνία τους με τον υπόλοιπο κόσμο, οι μου­σουλμάνοι έχουν πιστεί ότι η πραγματική θρησκεία που θα μπορούσε σήμερα να σώσει τον κόσμο είναι ο Ισλα­μισμός.

Αλλά πρέπει να παραδεχθεί κανείς ότι ο Ισλαμισμός έχει πολλά πρόσωπα στην πρακτική του εκδήλωση και ότι είναι διηρημένος σε πολυάριθμες φατρίες, οι οποίες όχι μονό δεν βρίσκουν τρόπο για να συνεργασθούν αλλά αντίθετα έχουν κηρύξει αδυσώπητο εκμφύλω πόλεμο α­νάμεσα τους.

Οι μουσουλμάνοι των Αφρικανικών κρατών, δεν συμφωνούν με την αδιαλλαξία και σκληρότητα των Ισ­λαμιστών της Περσίας και της Συρίας. Έχουν διαφορε­τική πολιτική και ιδέες για το πως θα αντιμετωπίζουν το σημερινό κόσμο. Ας ακούσουμε τι λένε:

- Το πραγματικό Ισλάμ δεν είναι φανατικό. Είναι απλό και κατανοητό από όλους τους ανθρώπους. Δεν

θέλει τον πόλεμο ούτε την πολεμική αλλά τη συνεργασία και για το λόγο αυτό, σέβεται τους νόμους και την τάξη που επικρατούν στις άλλες χώρες και προσπαθεί να προσαρμοσθεί με την κατάσταση που επικρατεί εκεί. Δεν μπορούμε να κρίνουμε το Ισλάμ ανάλογα με τη συμπε­ριφορά ορισμένων αιρέσεων σε μερικές χώρες, ούτε και την πολιτική ορισμένων κρατών. Για να μην μπορεί να το παρερμηνεύσει κανείς, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να διαβάζει τα Ισλαμικά κείμενα και να προσπα­θεί να το κατανοήσει βαθύτερα. Η φιλοσοφία του είναι ανεξάντλητη και όσο περισσότερο αντιλαμβάνεται κα­νείς το νόημα του ισλαμισμού τόσο τελειότερος γίνεται. Το Ισλάμ είναι μία ηθική, ένα σύνολο πνευματικών α­ξιών που βασίζονται στην αλληλεγγύη, την αδελφότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτό το Ισλάμ έχει κά­νει κι όλας την παρουσία του στο δυτικό κόσμο και έχει εδραιωθεί. Αναπτύσσει τη δραστηριότητα του και κερδί­ζει έδαφος. Δεν μπορεί να το χτυπήσει κανείς, γιατί οι πιστοί που έχουν δικαιώματα και τα διεκδικούν όπου και αν βρίσκονται.

Οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί, υπάρχουν τρία εκατομμύρια μουσουλμάνων στη Γαλλία, από τους οποίους το ενάμιση εκατομμύριο έγιναν Γάλλοι πολίτες. Αποτε­λούν μία δύναμη, όχι μονό θρησκευτική, αλλά και πολι­τική, που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει.

Ενας Αλγερινός, που έγινε Γάλλος υπήκοος, ο Κερμέλ. λέει:

- Είμαστε τώρα Γάλλοι, αλλά η κουλτούρα μας είναι Αραβική, βορειοαφρικάνικη.

ΠΑΛΙΟΙ ΚΑΙ ΝΕΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ

Υπάρχει μία μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους πρώ­τους μετανάστες πρόσφυγες και τους σημερινούς που με­γάλωσαν σε ξένη χώρα και έχουν διαφορετική κουλτού­ρα. Οι πατεράδες τους ήταν διαφορετικοί: οι περισσότε­ροι, βέβαια αγράμματοι, αντίκρυσαν το δυτικό κόσμο με δέος και παθητικότητα. Δεν έπαιρναν καμία πρωτοβου­λία, δεν διεκδικούσαν τίποτε. Ήταν με άλλα λόγια τα παιδιά της αποικιοκρατίας.

Σήμερα οι νέοι έγχρωμοι της Ευρώπης, είναι εντε­λώς διαφορετικοί. Κατ' αρχήν είναι νέοι. Δεν έχουν κό­μπλεξ κατωτερότητας απέναντι στους Ευρωπαίους. Είναι δραστήριοι και ζωηροί και θέλουν να αναπτύξουν τη δράση τους στο κοινωνικό και πολιτικό τομέα. Αλλωστε έχουν μια υπολογίσημη πολιτική δύναμη.

Στις τελευταίες προεδρικές εκλογές έλαβαν μέρος 900.000 μουσουλμάνοι. Πιστεύουν μάλιστα ότι αυτοί α­νέδειξαν πρόεδρο τον Μιττεράν. Και τον ψήφισαν γιατί πιστεύουν ότι θα καταργήσει εντελώς τη φυλετική διλα-κριση, θα εξουδετερώσει το φασιστικό κόμμα του Λεπέν και θα εγγυηθεί την ελευθερία ανάμεσα στους πιστούς

διαφόρων θρησκειών και φυλών.

θα μπορούσε να διερωτηθεί κανείς ύστερα από όλα αυτά: είναι δυνατόν να έχει μέλλον το Ισλάμ στην Ευ­ρώπη και στον κόσμο;

Προτού δοθεί απάντηση στο ερώτημα είναι απαραί­τητο να αναφερθεί ότι τώρα έχει ήδη μία επιβλητική παρουσία στον κόσμο και ότι έχει κάνει αισθητή την εμφάνιση του ακόμη και στις διεθνείς εξελίξεις. Επηρε­άζει την παγκόσμια κατάσταση και θέλει να διορθώσει πολλά πράγματα στον κόσμο, που τα θεωρεί "στραβά".

Ο Γάλλος συγγραφέας και φιλόσοφος Ροζέ Γκαρω-ντύ, ο οποίος αν και μαρξιστής ασπάσθηκε το μωαμεθα­νισμό, λέει ότι οι θρησκείες δεν πρόκειται να έλθουν σε σύγκρουση μεταξύ τους και ότι αυτό θα ήταν αδιανόητο. Πιστεύει ότι τελικά θα διεξαχθεί ένας διάλογος επί πα­γκοσμίου κλίμακος και ότι θα εγγυηθεί την ειρήνη και την πρόοδο του κόσμου.

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

Αλλά για να διεξαχθεί αυτός ο διάλογος πρέπει να υπάρξουν προηγουμένως ορισμένες προϋποθέσεις. Καμία θρησκεία δεν πρόκειται να επιβληθεί δια της βίας.

Από την άποψη αυτή, λέει ο Γκαρωντύ, πρέπει να περιμένουμε ότι η συμβολή του Ισλαμισμού θα είναι με­γάλη, θα συντελέσει ώστε να υπάρξει δικαιοσύνη αλλά και δημοκρατία στον κόσμο. Γιατί εώς τώρα είχαμε κυριαρχία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, της δύσεως που ήθελαν να επιβάλουν δια του ξίφους την κυριαρχία της στον κόσμο, πράγμα που έκαναν επί πολλούς αιώνες. Το μορφωτικό ιμπεριαλισμό της Δύσεως ακολούθησε ο οικονομικός και πολιτικός ιμπεριαλισμός.

Η πτώση του ιμπεριαλισμού επιτρέπει τώρα να κά­νει την εμφάνιση του ο Ισλαμισμός στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό ήταν αναπόφευκτο. Γιατί έχει επέλθει τώρα το τέλος του δυτικού εθνοκεντισμού που έδινε μια μονόπλευρη αντίληψη για τον πολιτισμό, που φανερώνει έναν μορφωτικό ναρκισισμό -αλλά στην πραγματικότητα εκδηλωνόταν με επιθετικό τρόπο και με στόχο την κυριαρχία απέναντι στους άλλους πολιτι­σμούς.

ο Ροζέ Γκαρωντύ, που δεν λησμόνησε τον μαρξισμό έστω και αν έγινε οπαδός της Ισλαμικής θρησκείας δια­πιστώνει ότι τώρα περνάμε μια εποχή κατά την οποία η αναδιάρθρωση του παγκοσμίου καπιταλισμού συνοδεύεται από μία ισχυρή όσο και επικίνδυνη τάση για μία ομοιο­γένεια των νοοτροπιών που υπάρχουν σε όλο τον κόσμο.

Ενώ έχει κυριαρχήσει στις παγκόσμιες αγορές, δυ­σκολεύεται να προχωρήσει περισσότερο στην τυποποίηση της νοοτροπίας γιατί συναντά ορισμένα εμπόδια στο θέ­μα της γλώσσας και της θρησκευτικής πίστης.

Πως θα ξεπεράσει αυτά τα εμπόδια; Είναι ένα πρόβλημα ασφαλώς. Γι' αυτό το λόγο οι πολυεθνικές ε­ταιρίες θέλουν πάνω από σύνορα και από αντιλήψεις

και διαθέσεις των ανθρώπων να τυποποιήσουν τις αντι­δράσεις των καταναλωτών. Και δεν είναι τυχαίο ότι βλέπουν όλους τους πολίτες σαν καταναλωτές, όπου και αν βρίσκονται.

Αλλά αν κάποτε φθάσουμε σε έναν διάλογο μεταξύ πολιτισμών και θρησκειών αυτό θα συμβεί μόνο με το διάλογο. Αυτός ο διάλογος δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με ίσους όρους.

Δεν είναι δυνατόν πλέον ο δυτικός κόσμος να επι­βάλλει τις δικές του αντιλήψεις. Αλλωστε δεν έχει ούτε τη δύναμη, ούτε και την αίγλη. Περνάμε από μία πε­ρίοδο όπου ιδεολογίες, πολιτισμοί, δοξασίες, όλα απο­καλύπτονται ενώπιον μας. Η αποκάλυψη αυτή δεν γίνε­ται μόνο μπροστά σε ορισμένα σύνορα, αλλά σε παγκό­σμια βάση. Γιατί, όπως είχε πει ο Καναδός φιλόσοφος των επικοινωνιών Μακ Λιουάν, ο κόσμος έγινε τώρα ένα χωριό και η γη είναι ένα διαστημόπλοιο που ταξι­δεύει μέσα στο Σύμπαν.

Αν όμως οι εξελίξεις φέρνουν τους λαούς πλησιέ­στερα, αν υπάρχει μια τάση συγχώνευσης πολιτισμών και προσέγγισης ιδεολογιών, μέσα σ'αυτή την πραγματι­κότητα που διαμορφώνεται σε παγκόσμια κλίμακα, κα­θένας πολιτισμός, κάθε μία θρησκεία, ακόμη και κάθε λαός πρέπει να διατηρήσουν την πραγματικότητα που διαμορφώνεται σε παγκόσμια κλίμακα, καθένας πολιτι­σμός, κάθε μία θρησκεία, ακόμη και κάθε λαός πρέπει να διατηρήσουν την ταυτότητα τους. Πρέπει να μείνει προσηλωμένος στον πολιτισμό του. Υπάρχει μια αλήθεια που ισχύει πέρα από εποχές και φαινόμενα. Συμπαιρέ-νει ο Ροζέ Γκαρωντύ, ότι για να γίνει "διεθνυστής", πρέπει προηγουμένως να είναι "εθνικιστής". Στο μορφω­τικό τομέα, αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο. Για να προχωρήσεις σε έναν παγκόσμιο πολιτισμό, πρέπει να έ­χεις τον εθνικό σου πολιτισμό⁶.

ΟΙ ΩΦΕΛΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

και ΟΙ ΖΗΜΙΕΣ ΤΗΣ ΑΠΙΣΤΙΑΣ

Στον αιώνα μας, ο άνθρωπος έχει κατά μέγα μέρος ανάγκη για την εσωτερική γαλήνη και πνευματική άνε­ση. Είναι γνωστόν σε όλους μας ότι τα ανωτέρα δεν εί­ναι δυνατόν να αντικατασταθούν με τα πλούτη του Κό­σμου ή και με τις ανέσεις του πολιτισμού. Με την πρό­οδο και ακμή της υλικής ανέσεως και του πολιτισμού, βλέπουμε συγχρόνως και την αύξηση της αναρχίας σε πολλά κράτη της Δύσεως και της Ανατολής, ως επίσης και την αύξηση των εγκλημάτων και των αυτοκτονιών. Μέχρι χθες (όπως μετέδωσαν τα Ραδιόφωνα), στην Αμε­ρική τα θύματα εγκληματικότητας η αυτοκτονίας έφθα­σαν στην αναλογία των 1/10.000 και ο αριθμός αυτός σε σχέση με τις άλλες χώρες είναι 20 ο/ο ή και 25 ο/ο περισσότερος.

Εμείς, ως Μουσουλμάνοι, πιστεύουμε ότι η ηθική πίστη, πίστη στον θεό δημιουργό, τον προφήτη και την μεταθάνατο ζωή, ευδοκιμεί και επιφέρει την ευτυχία και την εσωτερική γαλήνη.

Ιδιαιτέρως δε επιβάλλει σημαντικώς τη μείωση των εγκλημάτων, αυτοκτονιών ακόμη και τον σταδιακό αφα­νισμό αυτών.

Η ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΖΩΗ

Οι εγκυκλοπαιδικοί δείχνουν τον μέσο όρο ζωής για τον άνθρωπο τα 65 χρόνια. Και ο Μωάμεθ:«Η ζωή των οπαδών μου είναι 60 -70 ετών» είχε πει. Εάν δεν υ­πήρχε μια καινούρια ζωή μετά το θάνατο, δεν θα ήταν αρκετή για ένα σούπερ δημιούργημα όπως είναι ο άν­θρωπος, η ζωή των 65 ετών, και αν ακόμα περνούσε το κάθε του λεπτό με απολαύσεις και ευημερίες, που η πε­ρισσότερη περνούν με βάσανα.

Γι' αυτό ο Αλλάχ (θεός) δημιούργησε για τον άν­θρωπο μια δεύτερη ζωή μετά τον θάνατο, και δεν πε­ριόρισε αυτή τη ζωή στα 60-70 χρόνια, αλλά είναι αιώνια.

Όπως δεν επιθυμεί να έρθει στον κόσμο τούτο το παιδί που είναι στη μήτρα της μάνας του, αλλά όταν έρθει βρίσκει τον κόσμο αυτό πολύ πλατύ, έτσι κι εμείς όσο και αν θέλουμε να μείνουμε εδώ και να μην φύ­γουμε από δω, τόσο θα βρούμε τον κόσμο εκείνο πολύ πιο μεγάλο. Εκεί οι άνθρωποι ανάλογα με τις πράξεις τους πάνω στη γη, θα καταταγούν σε δύο τμήματα (τά­ξεις):

1- Εκείνοι που γνώρισαν τον Αλλάχ (θεόν) και τους προφήτες του, θα μείνουν στα παλάτια ανταμοιβής δη­λαδή στον Παράδεισο, που θα ζήσουν μια ζωή πολυτέ­λειας.

2- Εκείνοι που δεν γνώρισαν τον θεό και τους προφήτες του, αυτοί θα είναι στις φυλακές, στην κόλα­ση, που θα υποφέρουν εκεί.

1. Σ. Σέμπε, εδάφιον 28 και Σ. Εν-Νισά, εδάφιον (άγιετ) 79.

2. Σ. Εσ-Σάφφου, εδάφιον (άγιετ) 6. και βλέπετε στην 46η σημ.

3. Βλ. το περιοδικό 51/Κ αριθ. 108 Μάρτιος 1985, Istanbul.

4. Βλ. το περιοδικό SUR, αριθ. 110 Μάϊο 1985, Ιstanbul

5. Το Ιδιο περιοδικό, αριθ 109, Απρίλιος 1985.

6. Εφ. Μακεδονία, αριθ. φ. 22730 25 Ιουνίου 1988 θεσ/νίκη